φαυσιβολώ

-έω, Μ

ακτινοβολώ, λάμπω.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος < φαυ-σι- (< θ. φαF- < ΙΕ ρίζα *bhә₂-w- «λάμπω, φωτίζω» [βλ. λ. φως]) + -βολῶ (< -βόλος < βόλος < βάλλω), πρβλ. κεραυνο-βολῶ].